Postanowiłem więc, że nadszedł czas, abym zrobił sobie tatuaż.
Artysta tatuażu uniósł brwi, gdy pokazałem mu szkic.
„To nie jest typowy cytat” — powiedział.
„Wiem” — uśmiechnąłem się. „Ale to nie dla kogoś innego. To przypomnienie, tylko dla mnie”.
„Załapałem” — powiedział, kiwając głową. „Zabierajmy się do pracy”.
Igła zaczęła brzęczeć. Dwadzieścia minut później skończyliśmy. To wystarczyło, aby zaznaczyć moment, w którym w końcu się obudziłem.
Tej nocy usiadłem na łóżku w koszulce bez rękawów i palcem wklepałem maść w świeży tusz. Skóra wokół tuszu pulsowała, była delikatna i ciepła.
