Więc kiedy nadeszły jego 18. urodziny i zapytałam go, czego chce — ciasta, kolacji, przyjaciół — spodziewałam się, że wzruszy ramionami lub zażartuje, że potrzebuje dnia wolnego.
Zamiast tego spojrzał na mnie i powiedział: „Chcę odwiedzić dziadka”.
Nigdy nie ukrywałam przed nim, kim był jego dziadek. Nie wierzyłam w noszenie wstydu mojego ojca, ponieważ jeśli ktoś powinien się wstydzić, to mężczyzna, który porzucił własną córkę, gdy najbardziej go potrzebowała.
